در زمان حضرت عیسى(علیه‎السلام)، زنى صالح و عابد،زندگی می كرد. وی وقتی زمان نماز فرا مى‎رسید، هر كارى كه داشت رها و به نماز مشغول مى‎شد. روزى هنگام پختن نان، مؤذّن بانگ نماز فرا داد. زن نان پختن را رها كرد و به نماز مشغول شد؛ چون به نماز ایستاد،شیطان در وى وسوسه كرد كه: «تا تو از نماز فارغ شوى،نان‎ها همه می‎سوزند.» زن به دل جواب داد: ...

  اگرنان‎ها بسوزد بهتر است كه روز قیامت تنم به آتش دوزخ بسوزد.

بار دیگر شیطان وسوسه كرد كه: پسرت در تنور افتاد و سوخت، زن در دل جواب داد: اگر خداى متعال قضا را براین قرار داده كه من در حین نماز و پسرم به آتش دنیا بسوزد؛ من به قضاى خداى تعالى راضى هستم و از نمازفارغ نمى‎شوم كه خداوند خود، فرزندم را از آتش نگاه دارد.شوهر زن به خانه آمد، زن را در حال نماز دید، و نان‎ها را در حالی كه نسوخته بودند در تنور دید. و فرزندش را دید كه در آتش بازى می كند و یك تار مویش نیز نسوخته است،و به قدرت خداوند، آتش بر وى بوستان گشته است.چون نماز زن تمام شد، شوهر دست وى گرفت و نزدیك تنور آورد و در تنور نگریست، فرزند را به سلامت دید و نان‎هارا نیز نسوخته دید. مرد در عجب ماند و خدا را شكر كرد، و زننیز سجده شكر كرد. مرد، به همراه فرزندش به نزد حضرت عیسى(علیه‎السلام)رفت و جریان را به حضرت گفت. حضرت عیسى گفت: برواز زنت بپرس كه چه معامله‎ای با خدا كرده است و چه رازی با خدا دارد؟چرا كه اگر مردی این كرامات را داشت به وی وحی می‎شد.

شوهر نزد زن آمد و از راز این جریان پرسید. زن گفت:

- كار آخرت را در مقابل كار دنیا جلو انداختم.

- هرگز بدون طهارت نبودم.

- چون وقت نماز می‎شد همه كارها را رها می‎كردم

و مشغول نماز می‎شدم.

 - هر كس به من جفا می‎كرد و دشنام می‎داد، كینه‎ای

از وى به دل نمی‎گرفتم و به او پاسخی نمی‎دادم و به

خدا واگذار می‎كردم.

- به قضاى الهی راضى بودم.

- فرمان خدا را تعظیم داشته و اطاعت می‎كردم.

- بر مردم رحم داشتم .

- نماز شب و نماز ظهر را ترك نكردم.

حضرت عیسى(علیه‎السلام) فرمود: اگر این زن مرد

بود پیامبر می‎شد.(كنایه از این كه این اعمال، كارهای

پیامبران است.)

مسئله نسوختن طفل در تنور آتش، مسئله‎اى است

كه دو بار قرآن مجید بر آن شهادت داده است، یكى

حضرت ابراهیم(علیه‎السلام) در زمان نمرود و دیگر

در مورد حضرت موسى(علیه‎السلام) در دوران كودكى

در عصر فرعون.

مسلم است كه هر كس با تمام وجود تسلیم خداوند

شود، خداوند هر مشكلى را برایش سهل و آسان و

هر چیزى را به فرمان او در می‎آورد. چنانچه فرموده‎اند

: «اَلْعَبُودِیَّةُ جُوْهَرَةٌ كُنْهُهَ الرُّبُوبِیَّةُ؛ بندگى، حقیقتى

است كه در ذات آن مالكیت بر هر چیز نهفته است.»

منبع:

http://rezvan-salat.blogfa.com/

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: